Bîr varmış, bir yokmuş... Allah’ın kulu çokmuş. 'Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde,
develer tellal iken, pireler berber iken; eşek mühürdar, katır silahtar iken; ben babamın
beşiğini tıngır mıngır sallar iken; yaranı safa, kızıştı kafa, ak..sakal, kara sakal, berber elinden
yeni çıkmış bir taze sakal... 'Kasap olsam sallayamam satırı, nalbant olsam nallayamam katırı,
hamama girsem sorar mıyım natırı, nadan olan bilmez ahbap hatırı.
'Dereden geldim, tepeden geldim, sandığa girdim bir de ne göreyim, köşede bir hanım
oturuyor. Şöyle ettim, böyle ettim, hanım yerinden kalktı, yüzüme baktı, çıktık.birlikte yola,
ne sağa saptık,ne sola... Az gittik.uz gittik., dere tepe düz gittik, altı ay bir güz gittik, bir de
arkamıza baktık ki bir arpa boyu yer gitmişiz... Ne dönülür geri, ne gidilir ileri, sana bir masal
söyleyeyim bari gel beri...
‘Bir varmış, bir yokmuş. 'Diyarların en güzeli, efsanelerin sultanı bir şehr-i istanbul varmış...
http://www.filesonic.com/file/1126636591/İ..._efsaneleri.pdf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder